سازگارکننده TPE مالئیکه

با افزایش مصرف پلیمرهای مهندسی، به‌تبع حجم ضایعات آن­ها نیز گسترش می­‌یابد. بازیافت چه از نظر مدیریت هزینه و چه از نظر حفظ منابع، در سالیان اخیر مورد توجه صنعت‌گران حوزه پلاستیک قرارگرفته است. شکست زنجیره‌های پلیمری بازیافتی، منجر به افت ضربه‌پذیری در مقایسه با مواد نو یا ویرجین می‌شود. پلیمر­های ضایعاتی به‌دلایل مختلفی ممکن است دچار تغییراتی در زنجیره‌های مولکولی شوند و در نتیجه دچار افت خواص نسبت به مواد نو شوند. با افزودن موادی به ساختار این پلیمر­ها، خواصی از این پلیمرها که پیش از این دچار افت شده، مجدداً بهبود پیدا کرده و قابل جایگزینی مواد نو می­‌شوند. یکی از این خواص، خواص ضربه‌پذیری آن­ها است.

مواد نرم‌ کننده ریسایکل PA با برقراری پیوند میان زنجیره‌های پلیمری و هم‌چنین با خواص الاستیکی‌ای که دارند، به‌منظور بهبود ضربه‌پذیری به‌کار می‌روند. با استفاده از نرم‌ کننده ریسایکل PA، محدودیت‌های استفاده مجدد مواد بازیافتی کاهش یافته و منجر به کاهش قیمت مواد اولیه مصرفی می­‌گردد. نرم کردن ریسایکل PA بایستی به‌گونه‌ای باشد که با درصد مصرف اندک نرم‌ کننده PA، خواص مدنظر را بهبود بخشیده و منجر به افت دیگر خواص پایه پلیمری نشود. برای مثال، استفاده از درصد مصرف غیر بهینه نرم‌ کننده پلی‌آمید، منجر به افت استحکام این پلیمر خواهد شد.